REPERTUAR - OPISY
23 kwietnia, godz. 19.00 - Aula
Teatr Provisorium i Kompania "Teatr" - Lublin
FERDYDURKE
Witold Gombrowicz
reżyseria: Janusz Opryński, Witold Mazurkiewicz
scenografia: Jerzy Rudzki
opracowanie muzyczne: Borys Sommerschaf
światło i dźwięk: Janusz Opryński, Jan Piotr Szamryk
wykonanie scenografii: Grzegorz Wójcik, Jerzy Wójcik
obsada: Jacek Brzeziński, Witold Mazurkiewicz, Jarosław Tomica, Michał Zgiet
Przedstawienie Teatru Provisorium i Kompanii "Teatr" uznano za
jedną z najlepszych, jeśli nie najlepszą, polską teatralną
adaptację prozy Witolda Gombrowicza. Autorzy spektaklu wybrali
z powieści Gombrowicza
przede wszystkim zagadnienia związane z obecnością wszechogarniającej
życie ludzkie Formy, która ogranicza człowieka i narzuca
mu kolejne role. Skupili się także na ukazaniu Gombrowiczowskiej
opozycji pomiędzy dojrzałością
i niedojrzałością za pomocą wyrazistego eksponowania ciała.
"Ferdydurke" zachowuje rytmiczność konstrukcji, nie przenosi
ciągów fabularnych, a zamyka całość w powracających całostkach
w pewien zamknięty kosmos (szkoła, dom, dwór). Ścieśnienie przestrzeni,
kumulacja czasu, precyzja ruchowa i rytmiczna doprowadzona do
perfekcji w scenie pojedynku, wszystko to buduje najwyższe emocje.
Twórcy odkrywają nowy typ aktorstwa - aktorstwa biologicznego,
które wydaje się najbliższe postaciom Gombrowicza, a posługuje
się najwyższymi stanami emocjonalnymi.
Spektakl był wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. Nagrodę
Fringe First na Fringe Festival w Edynburgu (Szkocja - 2001),
Grand Prix i Nagrodę za reżyserię na Festiwalu Małych Form Teatralnych
w Rijece (Chorwacja - 2000), Zbiorową Nagrodę Aktorską na Festiwalu
MESS w Sarajewie (Bośnia), Nagroda za Nową Formułę Teatralną
na Festiwalu KONTAKT w Toruniu, Grand Prix Konfrontacji Teatralnych
"Klasyka Polska" w Opolu.
"Jest to bardzo interesujące przedstawienie, jedno z ciekawszych,
jakie widziałam. (...) Oglądałem wersję angielską i aktorzy zaimponowali
mi odwagą. Bawili publiczność, a to duży sukces..." (Rita Gombrowicz)
"Jestem nimi zachwycony, nawet więcej, olśniony." (Gustaw Holoubek)
"Lubelska <<Ferdydurke>> jest niewiarygodnie śmieszna - śmiesznością
gagu, grepsu, slapstiku. Porywająco grana, lekka, a zarazem bezczelnie
dosadna w obracaniu tekstem Gombrowicza, z którego ocalały tylko
najlepsze numery." (Łukasz Drewniak - "Teatr" 1999)
"Zobaczyliśmy przedstawienie niezwykle płynne, znakomicie zorganizowane
rytmicznie, zagrane z wigorem i precyzją - bogate, choć z umiarem
posługujące się środkami teatralnymi, pozwalające na różnorodne
odczytania. W dodatku nie sposób udawać, że nas ono nie dotyczy.
Jest to spektakl dotkliwie aktualny." (Mirosław Haponiuk - "Gazeta
Wyborcza" 1998)
wydrukuj