SŁOWO OD PATRONA
Bardzo dziękuję za propozycję objęcia honorowym patronatem
X edycji Polkowickich Dni Teatru i naturalnie z poczuciem wyróżnienia
przyjmuję na siebie ten obowiązek. Patronowanie przedsięwzięciu, które
świadczy o potrzebie realizowania jednej z najwspanialszych umów między
ludźmi, o potrzebie wymiany myśli, uczuć i emocji w najróżniejszych
formach teatru, uważam za odświętne uczestnictwo w zdarzeniu niezwykłym.
Jako swój patronacki wkład w to święto, pozwoliłem sobie zaproponować
spotkanie z grupą studentów II-go roku Wydziału Aktorskiego
PWSFTviT w Łodzi. Cztery lata temu zacząłem pracę na tym wydziale
i odkryłem w sobie nową potrzebę. Potrzebę przekazywania swoich
doświadczeń młodym ludziom, którzy za chwilę będą moimi partnerami
w pracy a w przyszłości samodzielnie tworzyć będą to, czego
istnienie dziś świętujemy - TEATR.
Nasza propozycja będzie efektem kilkunastu czterogodzinnych
spotkań, których tematem był I-szy akt "Wesela" St. Wyspiańskiego.
Powstał w ten sposób zaczyn przedstawienia obszernych fragmentów
tej części całego dzieła. Swobodne poruszanie się w rygorze
nieregularnego wiersza, jego rytmach i melodii, próba przekazania
w tej specyficznej formie wszystkich emocji, nastrojów, sposobów
myślenia o sztuce, poezji a przede wszystkim rozważań o kondycji
narodu, było dla młodych adeptów sztuki aktorskiej nie lada
wyzwaniem. Wszystko to jest moim zdaniem świeże, gorące i bardzo
młode. Inscenizacyjnie wykorzystujemy niemal pustą przestrzeń
sceny a kostiumy zastępują elementy charakterystyczne dla poszczególnych
postaci. Oprawę muzyczną sprezentował nam Michał Litwiniec
(Kormorany).
Dla udokumentowania swojego zaangażowania w sprawę, postanowiłem
wejść na scenę razem z młodymi i wystąpić w roli Żyda.
Polecamy się państwu gorąco!
Serdecznie pozdrawiam
Janusz Gajos
SYLWETKA PATRONA
JANUSZ GAJOS - ur. 23 września 1939 roku w Dąbrowie Górniczej.
Polski aktor filmowy i teatralny, z zamiłowania fotograf.
fot. Jacek Szymczak
Kazimierz Kutz porównał karierę Gajosa do przełamywania kompleksu
"odrzuconego". Faktycznie, trzy razy bezskutecznie zdawał na Wydział
Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej
w Łodzi. Był już moment, że chciał zrezygnować i zdawać na jakieś
studia humanistyczne, myślał o tym, by zostać dziennikarzem. Kiedy
już prawie się zdecydował, wszystko się odwróciło i w czwartym
podejściu dostał się na wymarzony kierunek. W międzyczasie zasmakował
już aktorstwa w teatrze Jana Dormana w Będzinie.
Ze szkoły aktorskiej wyszedł z opinią jednego z najzdolniejszych
studentów, lecz - jak sam wspomina - nagle znalazł się w miejscu
zupełnie nie przystającym do jego wyobrażeń. Na czwartym roku rozpoczął
zdjęcia do serialu "Czterej pancerni i pies". Zaangażował
się do Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. Po emisji pierwszej serii
serialu
Gajos został nagle najbardziej popularnym aktorem w Polsce. Uwielbiana
postać Janka Kosa stała się legendą, lecz jednocześnie etykietką
przyklejoną młodemu i ambitnemu aktorowi. Jak sam wspomina, ten
serial przez środowisko postrzegany był jako komunistyczna agitka.
W międzyczasie grywał epizody i mniejsze role. Zagrał w "Szyfrach"
(1966) Hasa, wystąpił w serialu "Wakacje z duchami" (1970), a w
1975 roku zagrał szwagra inżyniera Karwowskiego w legendarnym "Czterdziestolatku".
W 1977 roku przyszła główna rola w "Milionerze", za którą otrzymał
nagrodę za pierwszoplanową rolę męską na FPFF w Gdańsku, którą
ponownie odbierze za cztery lata za rolę w "Wahadełku" (1981) Filipa
Bajona. Zaistniał także w kinie moralnego niepokoju rolami w "Niedzieli
pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości" (1977)
czy w "Dyrygencie" (1979) Andrzeja Wajdy. W 1982 roku stworzył
zapadającą w pamięć kreację oficera śledczego SB w "Przesłuchaniu"
Ryszarda Bugajskiego. W 1990 roku, kiedy film przestał być "półkownikiem"
i wszedł do normalnej dystrybucji, Gajos otrzymał za niego w Gdyni
kolejną nagrodę dla najlepszej roli męskiej.
Aktor warszawskich teatrów: Komedii (1979-71), Teatru Polskiego
(1971-73, Kwadrat (1974-80), Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy (1981-84).
W 1984 roku dostał angaż do Teatru Powszechnego im. Z. Hübnera,
gdzie grał do 2002 roku. Od 2003 roku jest aktorem Teatru Narodowego
w Warszawie.
Wystąpił w roli Tureckiego w telewizyjnych odcinkach Kabaretu Olgi
Lipińskiej oraz w skeczach telewizyjnego programu specjalnego Kabaretu
Dudek pt. "W telewizyjnej kawiarni".
Swój wielki powrót i zasłużone uznanie środowiska zawdzięcza intuicji
Kazimierza Kutza, który uparł się, by zaangażować do głównej roli
w spektaklu "Opowieści Hollywoodu" aktora dramatycznego, komediowego
i jednocześnie z doświadczeniem estradowym. Choć nigdy wcześniej
z Gajosem nie pracował, obserwując go z boku, był pewien jego talentu.
Ta wielka szansa Gajosa okazała się eksplozją jego umiejętności.
W trakcie przygotowań do spektaklu poznał swoją przyszłą małżonkę,
a świadkiem ze strony pana młodego został oczywiście Kutz.
W 1987 roku Gajos został uhonorowany Nagrodą Przewodniczącego Komitetu
ds. Radia i TV za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru TV ze
szczególnym uwzględnieniem "Opowieści Hollywoodu" i "Przedstawienia
<<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna", a rok później nawet telewidzowie
potwierdzają swój aplauz dla aktorstwa Gajosa wybierając go na
zdobywcę Wiktora dla najpopularniejszej postaci TV w roku 1987.
Owocną i pełną sukcesów dekadę lat dziewięćdziesiątych Janusz Gajos
otwiera kolejną nagrodą w Gdyni dla najlepszego aktora za rolę
cenzora w "Ucieczce z kina <<Wolność>>" Wojciecha Marczewskiego.
W 1992 roku gra "Siwego", byłego majora UB, w "Psach" Władysława
Pasikowskiego, czym zdobywa sobie popularność kolejnego już pokolenia
widzów. W 1993 roku tworzy tajemniczą i subtelną postać w filmie
"Trzy kolory: Biały" Krzysztofa Kieślowskiego, rok później znów
gra u Kutza w obrazie "Śmierć jak kromka chleba". W 1995 roku występuje
w "Łagodnej" Mariusza Trelińskiego, a następnie przypomina się
widzom telewizyjnym w "Ekstradycji" Wojciecha Wójcika. Kolejne
ważne filmy to "Zemsta" (reż. Andrzej Wajda), "Pitbull" (reż. Patryk
Vega) i "Jasminum" (reż. Jan Jakub Kolski). Ostatnio wystąpił w
serialu "Ekipa" w reż. Agnieszki Holland (2007).
Od 2003 roku jest wykładowcą Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej
Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, a od 2006 roku
- członkiem Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.
W 1996 roku - podczas I Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach - odcisnął
dłoń na Promenadzie Gwiazd). W 1998 na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi
odsłonięto gwiazdę Janusza Gajosa w Alei Gwiazd (w okolicach Hotelu
Grand i kina "Polonia").
źródło: www.onet.pl
Nagrody i odznaczenia
1967 - Srebrna Maska
1968 - Tytuł najlepszego aktora teatralnego w sezonie 1967/68 w
plebiscycie "Dziennika Łódzkiego")
1977 - Nagroda aktorska za rolę w filmie "Milioner" na IV Festiwalu
Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku
1981 - Nagroda aktorska za najlepszą rolę męską w filmie "Wahadełko"
na VII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku
1986 - Nagroda Prezesa PRiTV za osiągnięcia aktorskie w Teatrze
TV
1986 - Złoty Ekran za rolę w filmie "Bing-Bang" oraz za wybitne
kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji ("Zapomniany diabeł", "Mgiełka",
"Przedstawienie <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna")
1987 - Nagroda "Trybuny Ludu" I stopnia za wybitne osiągnięcia
aktorskie, a zwłaszcza za role w sztukach: "Ławeczka", "Opowieści
Hollywoodu" i "Przedstawienie <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna")
1987 - Nagroda Przewodniczącego Komitetu d/s PRiTV za kreacje aktorskie
w spektaklach Teatru TV ze szczególnym uwzględnieniem "Opowieści
Hollywoodu" i "Przedstawienia <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna"
1988 - "Wiktor" - nagroda telewidzów dla najpopularniejszej postaci
TVP (za rok 1987)
1988 - Nagroda tygodnika "Przyjaźń" za kreację aktorską w sztuce
"Ławeczka" Gelmana
1990 - "Złota Kaczka" w kategorii: najlepszy polski aktor (za rok
1989)
1990 - Nagroda aktorska za najlepsze role męskie w filmach "Przesłuchanie"
i "Ucieczka z kina <<Wolność>>" na XV Festiwalu Polskich Filmów
Fabularnych w Gdyni
1991 - "Złota Kaczka" w kategorii: najlepszy polski aktor (za rok
1990)
1992 - Nagroda za drugoplanowe role w filmach "Kiedy rozum śpi"
i "Szwadron" na XVII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
1993 - "Super Wiktor" za całokształt twórczości telewizyjnej
1993 - Główna Nagroda Aktorska za rolę Roberta w "Nawróconym w
Jaffie" w Teatrze Polskim w Poznaniu na XXXIII Kaliskich Spotkaniach
Teatralnych
1994 - "Wiktor"
1994 - Złota Odznaka Plebiscytu "Rzeczpospolitej"
1995 - I miejsce w plebiscycie publiczności na najlepszego aktora
"Spotkań" na XXXIV Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych
1995 - "Złoty Wawrzyn Grzymały" - nagroda Bydgoskiego Towarzystwa
Teatralnego
1995 - Nagroda za rolę Koczkariewa w "Ożenku" w Teatrze Powszechnym
na XXXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
1996 - Nagroda za rolę Nosa w "Weselu" w Teatrze Powszechnym na
XXI Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
1998 - 3 miejsce w ankiecie "Polityki" na najważniejszych aktorów
polskich XX wieku
2000 - Nagroda Specjalna Canal+ za rolę w filmie "Żółty szalik"
na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
2000 - Feliks Warszawski za rolę tytułową w spektaklu "Swidrygajłow"
wg "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego w Teatrze Powszechnym
w Warszawie
2001 - "Wiktor 2000" w kategorii: aktor roku
2001 - Grand Prix za rolę tytułową w spektaklu telewizyjnym "Bigda
idzie!" na Festiwalu "Dwa Teatry" w Sopocie 2002 - Pierwsze miejsce
w IX edycji plebiscytu "Złota Piątka Telerzeczypospolitej" organizowanego
przez gazetę "Rzeczpospolita" (za rok 2001)
2002 - "Wiktor 2001" w kategorii: aktor roku
2002 - Statuetka "Gwiazda Telewizji Polskiej", wręczona z okazji
50-lecia TVP "za kreacje aktorskie w filmie i teatrze telewizji"
2002 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi
dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej"
2003 - Doroczna Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru
2003 - "Kryształowy Granat" na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu
2005 - Tytuł najlepszego aktora za rolę księdza Kubali w "Nartach
Ojca Świętego" (Teatr Narodowy w Warszawie) na XI Ogólnopolskim
Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi
2005 - "Złote Berło" Fundacji Kultury Polskiej
2007 - "Polskie Nagrody Filmowe Orły 2007" - Najlepsza Główna Rola
Męska w filmie "Jasminum"
2007 - Grand Prix za rolę w przedstawieniu "Norymberga" w reżyserii
Waldemara Krzystka na VII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru
Telewizji Polskiej "Dwa Teatry"
źródło: www.culture.pl
|
|